2 posters

Dondurma mı ? Hah.

J. Aris Damir Voltourie: Slytherin 5. Sınıf Öğrencisi; Mesaj Sayısı : 312
Yaş : 34
Taraf : Ölüm Yiyen
Rp Partneri : Muamma Bitmez ki ;)
Soyunuz : Voltourie
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 3

Post n°1

Dondurma mı ? Hah.

tarafından J. Aris Damir Voltourie C.tesi Ara. 12, 2009 9:31 pm

Alışverişten sıkılmış, dondurmayı sevmememe rağmen arkadaşlarımın ısrarı üzerine yine de dondurma dükkanına girmiştim. Sonunda oturduk. Renkli renkli dondurmalardan gelmişti önümüze. Çikolata, çilek, sakız, nane ? Hayır, hiç birini çekmiyordu şuan canım. Ne zaman çekmişti ki zaten bilmiyordum. Her neyse tüm arkadaşlarım dondurma yerken ben öylece durmuş onların dondurmayı yalamalarıyla dalga geçiyordum. Bu sırada gözüm Jacob'un arkasında duran dörtlü gruba takılmıştı. Onlara biraz daha dikkatli baktığımda okulda sürekli göz göze geldiğim hoş kızı ve sürekli peşinde dolanan aptal çocuğu görmüştüm. Sanki bu kızla aramı açan çocuk oymuş gibime geliyordu. Aslında yaptığı pekte bir şey yoktu. Belli ki birbirlerini seviyorlardı. Peki öyleyse kızla neden sürekli göz göze geliyordum ?

Bunları bir kenara atmıştım. Sürekli onlara bakıyordum. Arkadaşım beni dürterek ' Kalkıyoruz. ' dedi. Onlara bakarak elimle gitmeleri için işaret yaptım. Kafasını sallayarak kapıya doğru gittiler. Ha bu arada hesapta bana kitlenmişti. Dondurma dükkanında kaymak birası var mıydı acaba ? Saçmalıyordum, tabiki de yoktu. Düşüncelerden sıyrılıp tekrar kızla çocuğa bakmaya başlamıştım. Birden kız eşyalarını toplamaya başlamıştı. Gidecekti herhalde. İki kız iki erkeklerdi. Kızların ikisi de masadan kalkmış gitmişlerdi. Ne yapacaktımda şimdi şu sinirimi ondan çıkaracaktım ? Masadaki suyu elime almıştım. Ayağa kalmış onlara doğru yürümeye başlamıştım. Niye yapıyordumki bunu şimdi ? Neyse şimdi masalarının yanındaydım. Ah, nedense ayağım sandalyeye takılmıştı tabiiki. Tüm su çocuğun suratına boşalmıştı. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Ayağımın takıldığı sandalyede oturan çocuğu ittirerek ' Düzgün otursana biraz ! ' dedim. Neler olacaktı bilmiyordum. Nasıl bir cesaretti bendeki ?

Damién Josias Quinn

Damién Josias Quinn: Slytherin 5. Sınıf Öğrencisi; Mesaj Sayısı : 158
Yaş : 30
Taraf : Tarafsız
Rp Partneri : Müzik benim tek aşkım!
Yetenek : Sesim ve müzik kulağım xD
Kan Saflığı : Safkan
Lakap : DJ, Damié
Soyunuz : Quinn
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 2

Post n°2

Geri: Dondurma mı ? Hah.

tarafından Damién Josias Quinn C.tesi Ara. 12, 2009 10:21 pm

Nasıl olduğunu Damien'in de çözemediği bir şekilde Damién ile Andee'nin en yakın arkadaşı çıkıyorlardı ve ikinci buluşmalarına Damién ve Andee'yi de davet etmişlerdi. Sanki bir çift buluşması gibi olacaktı, ama hayır hala alışamamıştı Damién bir kıza bu kadar ilgi göstermeye. Okulun önünde buluştuklarında Andee ve Damién birbirlerine bakmamayı tercih etmişlerdi çünkü hala o öpücüğü unutamıyorlardı. Andee çok utangaç olduğu için tedirginken, Damién de aslında bu duyguları gururuna yediremediği için tedirgindi. Şimdi de, dondurmacı da dondurmasını yerken her ne kadar kendini zorlasa da karşısındaki güzel kıza bakmadan edemiyordu. Onu aslında veela büyüsünün etkilemediğini keşfedeli olmuştu bir kaç gün. Onu asıl etkileyen kızın gözlerindeki parıltı ve insanın içini ısıtan gülümsemesiydi. Arkadaşının onlara ilk tanışmalarını anlatmasını dalgın dalgın dinlerken arada gülümseyerek onaylıyordu söylenenleri. Arkadaşı için bu o kadarda alışılmamış bir durum değildi, tipik Damién her zaman suskun ve soğuktu.

Sıkıntıyla çevresine bakarken ileride, bir masada Slytherin'li kendini beğenmiş bir çocuğun ona baktığını gördü. Tüm kızların gözdesi olduğu için onu tanıyordu. Arkadaşları onu müzikten uzaklaştırıp, kızlara teşvik ettirmeye çalışırken hep rakip olarak onu göstermişlerdi. Ama işin garibi Damién onu asla bir rakip olarak görmemişti. Damién kendini hiç beğenmezdi, yakışıklı olduğunu düşünmezdi. Ama kendisinin zıttı gibi, şuan ona garip bir şekilde bakan çocuk kendini beğenmiş bir çocuktu. " Ve sonra bu ikinci buluşmamızda bize eşlik etmeniz için sizi yanımızda istediğimize karar verdik. Şuan burada olmanız öylesine güzel ki. Tabi ki Andee her zamanki gibi sakin ve anlayışlı, sen ise Damién yine suskun ve soğuksun. Yine de iyi birer dinleyici ve birlikte vakit geçirilmesi eğlenceli arkadaşlarsınız. " Şu Ravenclawlı kızların her şeye rağmen nasıl bu kadar iyimser olmayı başardıklarına kimse akıl erdiremiyordu doğrusu. Damién'in yakın arkadaşının yeni sevgilisi aynı kankasının kız hali gibi biraz sinsi ama kesinlikle eğlenceliydi. " Eh doğamda var. Yine de çıktığınız için mutluyum, tebrik ediyorum sizi. Kankamın kendi gibi bir kız arkadaş bulması güzel." dedi Damién o büyüleyici gülümsemesini takınarak. Andee'nin ona bakıpta yeniden kızardığını gördüğünde midesinde bir kasılma hissetmişti. Arkadaşı Andee'ye manalı bir bakış atarak konuşmaya başladığında Damién, Andee'nin bazı şeyleri arkadaşına anlattığını anlamıştı. " Teşekkür ediyoruz biz de, darısı sizlerin başına. Yani, umarım doğru kişiyi bulursunuz. " dedi kız gülümseyerek. Damién'in kankası da kolunu kızın boynuna dolayıp kızın dudaklarına tutkulu bir öpücük kondururken onu onaylıyor gibiydi. " Sevgilimin de dediği gibi teşekkürler Damién ve Andee. Size de nasip olsun. Neyse izin verin de şimdi biz erkek erkeğe konuşalım sevgilim..." dedi aşık erkek. Evet, tek kelimeyle sırılsıklam aşıktı. Sevgilisi tamam dercesine bir bakış attıktan sonra Andee ile ortamdan ayrıldılar. Uzun süre bakışlarıyla Andee'yi kapıdan çıkıp gözden kaybolana kadar takip etti Damién, önüne döndüğünde ise karşısında görmeyi beklediği kişi kesinlikle kendini beğenmiş çocuk değildi. Bariz bir şaşkınlıkla çocuğun kızgın suratına bakarken bir bardak su üzerine resmen atılmıştı. Arkadaşının yanında küfür ettiğini fark etmişti. Çocukta Damién'in sandalyesini ittirerek ' Düzgün otursana biraz ! ' diye çıkışmıştı. Damién çokta fevri bir insan değildi ve kaba kuvvete kesinlikle karşıydı. Masanın üzerindeki peçetelikten bir peçete alarak yüzünü temizledi ve peçeteyi buruşturup gayet normal bir şey yapıyormuş gibi çocuğa fırlattı. Arkadaşı sandalyesini iterek kavga etmeye meğilli bir şekilde çocuğun üstüne yürüyecekken onun kolunu tuttu Damién. Bu çocuğun amacını anlamamıştı ve öğrenmekte gecikmeyecekti. " Sorun nedir? " dedi gayet soğuk ve tepkisiz bir tonla. Bu çocuğun herkese gereksiz bir şekilde sataştığını biliyordu zaten, özellikle de erkeklere. Acaba bu sefer gözüne kestirdiği Andee miydi, yoksa kankasının biricik sevgilisi mi?

J. Aris Damir Voltourie

J. Aris Damir Voltourie: Slytherin 5. Sınıf Öğrencisi; Mesaj Sayısı : 312
Yaş : 34
Taraf : Ölüm Yiyen
Rp Partneri : Muamma Bitmez ki ;)
Soyunuz : Voltourie
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 3

Post n°3

Geri: Dondurma mı ? Hah.

tarafından J. Aris Damir Voltourie Paz Ara. 13, 2009 12:27 pm

" Sorun nedir? "

Bir de peçete mi fırlatmıştı o bana ? Kendimi gerçekten zor tutuyordum. Oyna ne kadar da sakindi çocukcağız. Tabii böyle olacaktı. Kavga etmek istemiyordu belki de. Yanındaki çocuğun kolunu tutmuştu. Sanki bıraksa çocuk bir şey yapacaktı da. İkisi de benden çelimsizdi. Hogwarts dışında büyü yapamayacak olmamda pek bir şey ifade etmiyordu yani. Gözlerimin içinde nefret olduğunu hissediyordum. Yüzümde keskin bir ifade vardı. Çocuğun gözlerine gözlerimi dikerek ' Adam gibi oturmasını öğren. Buradan geçenler sana veya sandalyene dikkat etmek zorunda değil. ' Asıl sebebimin bu olmadığı ne kadar da belli oluyordu. Evet, şuan gerçekten bir kavga istiyordum. Ayağa kalkmış olan çocuğa acıyarak bakıyordum. O sırada garsonlardan biri geldi yanıma. Oda benim tarafımda duruyordu. Beni mi tutacaktı yani ? Ona bakarak ' Git buradan bir şey olacağı yok. ' dedim. Bakışlarımı tekrar iki zavallının üzerine çevirdim. Bunlardan biri - sevmediğim - Slytherinli olsa gerek. Çocuğu sadece Andee'nin yanında görmekle kalmamış onu bir kaç defa ortak salon ve yatakhanede de görmüştüm çünkü.

Farkında olmadan yumruk haline getirdiğim elimin acısını hissediyordum şuanda. Fazla sıkmıştım sanırım. Elimi gevşeterek çocuğun kolunu kavrayan kumral çocuğa bakarak tekrar konuşmaya başladım. ' Bıraksana şunu. Bakalım ne yapacak ? ' Tahrik etmekte üstüme yoktu aslında. Bunlar daha başlarıydı. Ne olacaksa ilk onların başlatmasını istiyordum. Çünkü suçlu ilk vuran sayılıyordu. Beklemekte en can sıkıcı olaydı bu durumda. Hadi tek bir dokunuşu bile yetecekti. Ne kadar bekleteceklerdi acaba beni daha. Eğer bir şey yapmazlarsa sadece yedikleri laflarla kalacaklardı. Onların laflarını önemsemediğimi zaten bileceklerdi. Amacım sadece hırsımı almamdı. Buna daha sonra pişman olacaktım, biliyordum. Ama şuan bunu yapmak istiyordum.

isimsiz

isimsiz

isimsiz

Dondurma mı ? Hah.

Dondurma mı ? Hah.

Geri: Dondurma mı ? Hah.

Geri: Dondurma mı ? Hah.