İkinci katta değişen merdivenlere yakalandığı halde pes etmemiş bir çocuk vardı peşimde. Bu ne acayip bir hırstır ki beni elde etmek için beni takip ediyordu. Bir vampirin peşinden bir öpücük için aylarca koşulabiliyordu demekki. Üçüncü katın merdivenlerinden hızla çıkarak en yakın duvarın arkasına saklandım. Muhteşem hızımı kullanarak ondan pekala da kaçabilirdim, ama bir yandan da inadının sebebini öğrenmek istiyordum. Nefes nefese duvarın arkasından merdivenleri kolaçan etmeye başladım. Gelen giden yoktu, huyunu bilmesem vazgeçti diyebilirdim. Yine de ne olur ne olmaz gözlerimi merdivenden ayırmıyordum. Geceleyin hava almak için çıktığım küçük gezi zehir olmuştu bir anda. Çocuk Slytherin son sınıftı, beni büyük ihtimalle arkadaşlarımdan tanıyordu. Adını öğrenmiştim çünkü bahçede olduğum her dakika arkadaşlarım beni dürtükleyip onu gösteriyorlardı. Micheal her daim bana bakıyordu.
Düşüncelerimden bileğimdeki bir kuvvetle sıyrıldım. Biri kollarımdan tutarak beni duvara yaslamıştı. Etraf yeterince karanlık olsa da görebiliyordum, bu oydu. Yüzüme eğilerek kulağıma fısıldadı. "Soğuksun. Bir heykel kadar soğuk ve güzelsin. Hem de beni büyülüyorsun." dedi çocuk suçlar gibi. Elimi öyle bir büktürmüştü ki elimi hareket ettiremiyordum. Çocuk bileğimdeki en zayıf noktayı ne hikmetse bulmuştu...Onun yüzüne doğru buz gibi nefesimi üfledim. "Beni bırak Micheal! Senden hoşlanmadığımı defalarca dile getirdim." dedim kibar ses tonumla. Ama sesim oldukça şiddetli ve yüksek çıkmıştı. Micheal'in ise ergenlik arzuları depreşmiş gibiydi. Burnunu burnuma değdirdi ve yüzüme baktı. Mermer kadar sert ve soğuk olmamı o an algılayamıyordu bile. Sonra dudaklarını önce boynuma sonra dudaklarıma bastırdı. Dudağını ısıramazdım, onu geri de çekemiyordum. Ne yapacağımı şaşırmıştım!
Düşüncelerimden bileğimdeki bir kuvvetle sıyrıldım. Biri kollarımdan tutarak beni duvara yaslamıştı. Etraf yeterince karanlık olsa da görebiliyordum, bu oydu. Yüzüme eğilerek kulağıma fısıldadı. "Soğuksun. Bir heykel kadar soğuk ve güzelsin. Hem de beni büyülüyorsun." dedi çocuk suçlar gibi. Elimi öyle bir büktürmüştü ki elimi hareket ettiremiyordum. Çocuk bileğimdeki en zayıf noktayı ne hikmetse bulmuştu...Onun yüzüne doğru buz gibi nefesimi üfledim. "Beni bırak Micheal! Senden hoşlanmadığımı defalarca dile getirdim." dedim kibar ses tonumla. Ama sesim oldukça şiddetli ve yüksek çıkmıştı. Micheal'in ise ergenlik arzuları depreşmiş gibiydi. Burnunu burnuma değdirdi ve yüzüme baktı. Mermer kadar sert ve soğuk olmamı o an algılayamıyordu bile. Sonra dudaklarını önce boynuma sonra dudaklarıma bastırdı. Dudağını ısıramazdım, onu geri de çekemiyordum. Ne yapacağımı şaşırmıştım!
