Issız patika boyunca sıra sıra belirli aralıklarla dizilmiş üzeri her daim kirli olan banklardır.
3 posters
Banklar
Barty Jack Widmore- Dükkan Sahibi
Mesaj Sayısı : 1322
Yaş : 30
Taraf : Karanlık Lord ve Lady'nin Yanı
Yetenek : Zihinfendar ~ Zihinbendar
Kan Saflığı : Safkan
Lakap : Barty-zanii
Soyunuz : Widmore sülalesi xD
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 7
Dawnielle Loteaux- Gryffindor 6. Sınıf Öğrencisi
Mesaj Sayısı : 108
Yaş : 28
Taraf : İşine hangisi gelirse.
Rp Partneri : Kimse.
Kan Saflığı : Safkan.
Lakap : Edağ.
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 7
Hiç bir şey olmamış gibi ilerlediğim mezarlıktan ayrılmıştım. Artık Knockturn yolundaydım. Sıra sıra dizilmiş, bazılarının her daim kirli olduğu banklardan birine geçtim. Benim kisi temiz olan tek bank olmalıydı. Dilime dolanan, güzel bir şarkıyı söylüyordum. Sizi bilmem, ama ben karar verdim. Su gibi duru olup hep akmaya, Başka sular tanıyıp, çoğalmaya, Dalgalanmaya, taşmaya... Son günlerde çok düşünür oldum, Zor zamanları çabuk atlatır oldum. Yalnız mıyım insanlar içinde? Arkadaşlarım, aşklarım içimde. Yara aldım bundan iki yıl önce, Hiç susmadım, şarkı söyledim günlerce Artık kısa cümleler kuruyorum, Sevdiklerim, sevmediklerim yanımda. Kabullendim herşeyi olduğu gibi. Yola çıktım, yarınlara... Son günlerde çok düşünür oldum, Zor zamanları çabuk atlatır oldum. Bakıyorum aynaya her gece, İçim rahat, biraz yorgunum sadece. Hayatıma giren herkese, Yaşanmış her şeye Teşekkürler büyüyorum sizinle Teşekkürler, büyüyorum sizinle...
Şarkı benm için çok güzeldi. Önümd eki yarı yanan sokak lambasına baktım. Sesler çıkarıyor... Birden başım dönmeye başlamıştı. Etraf bulanıklaşıyor, gibiydi. Gibisi yoktu. Bana neler oluyordu? Her kalbim kırılışında sadece mecazi anlamda, maviden siyaha geçerdim. Zaten karanlık bir yaşantım yok muydu? Üstelik en sevdiğim renk dahi siyahtı. Her bir kalp ayrı dünya, ayrı kristal parçasıydı aynı zamanda. Bir kalp kırılınca... Denizler kururdu, dalgalar içinde bulundukları denizlere küserdi. Martılar uçmazdı, görünmezlerdir o an benim için. Denge sağlanamazdı dünyada. Kafamın bank'a deydiği son hissettiğim şey değildi. Bir şey daha vardı. Katilimin ta kendisi... Göz kapaklarım kapandı. Bu gün kendimi, hayaller ülkesine götürmüş gibiydim. Kuru yaprakların, siyahlığında bir gölge gibi duran ülke.
Şarkı benm için çok güzeldi. Önümd eki yarı yanan sokak lambasına baktım. Sesler çıkarıyor... Birden başım dönmeye başlamıştı. Etraf bulanıklaşıyor, gibiydi. Gibisi yoktu. Bana neler oluyordu? Her kalbim kırılışında sadece mecazi anlamda, maviden siyaha geçerdim. Zaten karanlık bir yaşantım yok muydu? Üstelik en sevdiğim renk dahi siyahtı. Her bir kalp ayrı dünya, ayrı kristal parçasıydı aynı zamanda. Bir kalp kırılınca... Denizler kururdu, dalgalar içinde bulundukları denizlere küserdi. Martılar uçmazdı, görünmezlerdir o an benim için. Denge sağlanamazdı dünyada. Kafamın bank'a deydiği son hissettiğim şey değildi. Bir şey daha vardı. Katilimin ta kendisi... Göz kapaklarım kapandı. Bu gün kendimi, hayaller ülkesine götürmüş gibiydim. Kuru yaprakların, siyahlığında bir gölge gibi duran ülke.
Victor Chiefman- St. Mungo Şifacısı
Mesaj Sayısı : 19
Patronus : wait pls
Yetenek : wait pls
Kan Saflığı : safkan
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 0
Eve cisimlendikten sonra yatağıma oturup, ellerimi başımın arasına alıp uzun bir süre düşünmüştüm. Eve cisimlenmemin doğru olup olmadığı konusunda endişelerim vardı. Acaba bir kereliğine olsa prensiplerimi terk edemez miydim? Affedilmez lanetle kızı öldürseydim ne olurdu? Lanet prensipler elimi kolumu hep böyle bağlayacaklar mıydı? Ellerimi kendine doğru çeken ev arkadaşımın benle konuşmaya niyeti var gibiydi. Yavaşça yanıma oturduktan sonra etkileyici sesi kulaklarımı doldurmaya başlamıştı " Prensiplerimiz her şeyimizdir. Prensipleri olmayan birisinin yaşaması zordur. Prensiplerine bağlı kalmayanların hali kötü olur. Prensiplerimize her zaman uymalısın. " Yüzünde bir gülümseme belirir gibi oldu ama hemen kendisini toparlamıştı. Onun bu soğuk kanlılığına hayran kalıyordum gerçekten. " Sana bir sürprizim daha var. Kuytu patikadaki bankların üzerinde senin için bir paket hazırladım. Gidip onu almalısın. " Biraz da emir verir gibi konuşuyordu. Tamam, demeye kalmadan kaybolmuştu.
Zaman kaybetmemek için direkt bankların bulunduğu yere cisimlenmiştim. Elimde asam hızlı adımlar atarken en uçtaki bankın üzerine uzanmış bir silüet görmüştüm. Bu saatte burda kimse uyumaz ya da şekerleme yapmazdı çünkü buralar Karanlık Taraf'ça mesken tutulurdu. Banka biraz yaklaştığımda gördüğüm silüetin yaklaşık iki saat önceki kıza ait olduğunu anlamıştım. Bankta öylece yatıyordu. Bayılmış olmalıydı. Çaresiz ve zavallıydı gözümde, elime aldığım şırınga onu hem kendine hemde istediğim vaziyete getirecek olan ilacı barındırıyordu. Ama kıza biraz daha yaklaştığımda şırıngayı saplayasım gelmemeişti. Çok güzeldi... Gerçekten... İlk defa kurbanlarımdan biri bana güzel görünmüştü. Bu gerçekten ilginçti. Kafamı toparlamak için kendimi sıkmıştım ama işe yaramıyordu. Kıza ufacık bir zarar veresim bile gelmiyordu. Hislerimle baş edemeyeceğimi anlayınca kızın yanına oturmuştum. Şırıngayı yere koyup topuğumla ezdikten sonra kalbimin hizasındaki cebimden çıkardığım otu kıza koklatmıştım. Yavaş yavaş kendisine geliyordu... Gözünü açtığında fark etmiştim; ilk defa bir insanın gözleri bu kadar güzel görünüyordu...
Dawnielle Loteaux- Gryffindor 6. Sınıf Öğrencisi
Mesaj Sayısı : 108
Yaş : 28
Taraf : İşine hangisi gelirse.
Rp Partneri : Kimse.
Kan Saflığı : Safkan.
Lakap : Edağ.
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 7
Kolo verse: Bir adamın adı çıkacağına bence canı çıksın Bir ağaçta gül de biter diken de kuru bir dalsın Biri bilmeyen bini nerden bilsin, bundan böyle Bez alırsam musuldan bak kız alırsam asilden Sıçan çıktığı deliği bilir, 2 gözüm tetiktedir Yakama bir dua iliştir, O duyduğunu yetiştirir Kendini benimle geliştirir, koordinatım finishtir Ruj yakanda rapse, giderine giderim hep değiştir Görürdü elmas muamelesi az olsaydı eğer kum Benden başka ben yok ama uyu yatakta gözünü yum Değiştiremezsin beni, kasma boşa ben buyum Biraz huysuz biraz kırık ben kendimle mutluyum Çokmu battı gözüne usturuplu oturuşum benim? Nerem doğru hommie olmasın mı eğri ümitlerim? Değişeceğine söz vermiştin ama daha demin Huyun olur abartma açıktan geç alarga Ha ha ha işte hayatın böyle boş bir kahkaha Dudaklarımdan dökülür yapraklar Hüzzam makamında savrulur boşvermişliğim 4 bir yana 4 nala kötü günlerim iyilere nazaran sayıca fazla Bak şu tıfıla yürür kasıla kasıla, uymadı mı Hiç bir kılıfa açta elini bakayım falına Bak canım senin falın fallanmış Alnın karışlanmış buna alış, bak benim yüzümde bir karış Bu diyardan sıvış.
Efendim? Bu şarkı da neyin nesiydi? Ben Kuytu Patika'da değilmiydim. Neden kendimi bir konserin ortasında, bulmuştum? Buraya nasıl gelmiştim? Gözlerim neden kapalıydı? Gözlerimi açtım. Sevdiğim şarkı sözlerinden sonra, gördüğüm şey... Gökyüzü... Gökyüzünü görüyordum? Sadece Yedi, Sekiz yıldız vardı. Buradan anlaşılan bayılmıştım ama bir rüya falan görmüştüm? Elim başımda, kalktım. Düzgünce oturdum, ve bacak bacak üstüne attıktan sonra, sağımdan gelen sese baktım. Efendim? Bu beni öldürmek isteyen adam değil miydi? " Ne duruyorsun? Beni öldürmeyecek miydin? Helm, yok işte. Zaten zayıf bir durumdayım. Büyüyle yada başka bir şeyle... Ne fark eder? " Bana ne olmuştu böyle? Beni neden, baygın iken öldürmemişti ki? Bunu hemen şimdi de yapabilirdi. Tanrım. Yanına yaklaştım. Bunun ne kadar tehlikeli olduğunu biliyordum. Elim kotumun sağ -arka- cebine gitti. Asam oradaydı. Birden başımı adamın bacağına koydum ve yere baktım. *Ölmek mi, istiyordum? Amacım yoktu?*
Efendim? Bu şarkı da neyin nesiydi? Ben Kuytu Patika'da değilmiydim. Neden kendimi bir konserin ortasında, bulmuştum? Buraya nasıl gelmiştim? Gözlerim neden kapalıydı? Gözlerimi açtım. Sevdiğim şarkı sözlerinden sonra, gördüğüm şey... Gökyüzü... Gökyüzünü görüyordum? Sadece Yedi, Sekiz yıldız vardı. Buradan anlaşılan bayılmıştım ama bir rüya falan görmüştüm? Elim başımda, kalktım. Düzgünce oturdum, ve bacak bacak üstüne attıktan sonra, sağımdan gelen sese baktım. Efendim? Bu beni öldürmek isteyen adam değil miydi? " Ne duruyorsun? Beni öldürmeyecek miydin? Helm, yok işte. Zaten zayıf bir durumdayım. Büyüyle yada başka bir şeyle... Ne fark eder? " Bana ne olmuştu böyle? Beni neden, baygın iken öldürmemişti ki? Bunu hemen şimdi de yapabilirdi. Tanrım. Yanına yaklaştım. Bunun ne kadar tehlikeli olduğunu biliyordum. Elim kotumun sağ -arka- cebine gitti. Asam oradaydı. Birden başımı adamın bacağına koydum ve yere baktım. *Ölmek mi, istiyordum? Amacım yoktu?*
Victor Chiefman- St. Mungo Şifacısı
Mesaj Sayısı : 19
Patronus : wait pls
Yetenek : wait pls
Kan Saflığı : safkan
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 0
Bacaklarını birbirinin üstüne getirirken tek yapabildiğim onu izlemekti. Karşımda bu kadar rahat durmaya nasıl cürret edebiliyordu? Nasıl korkmadan veya kendisini güvenceye almadan bana bakabiliyor, gözlerindeki gülümsemeyi tüm cazibesiyle bana hissettiriyordu? Yoksa burda değildide, Victor' un yada beynimin bana oynadığı bir oyundan mı ibaretti? Ben düşüncelerimin beraberinde bana yaklaşan sorularla uğraşırken o elini arka cebine atarak dikkatimi çekmişti. Belkide asasını çekip beni öldürecekti... Belkide bakanlıktan gelip beni almaları için paketleyecekti... Ne yapacağı hakkında fikir yürütemiyordum, halbuki bu yaptığım en iyi işlerden biriydi... Olayın nereye gittiğine bakarak yapabileceği hareketleri önceden belirlemek ve onlara göre tedbir almak. Victor' unda yardımıyla yaptığım en iyi işlerden biri gerçekten buydu ama şu an karşımda duran güzellik karşısında hiçbir şey yapasım gelmiyordu. Güzellik mi dedim? Güzel... Bu kelimeyi bir bayan için kullanmayalı kaç yıl olduğunu bulmak için hafızamı yoklamıştım fakat hatırlayamamıştım. Kim bilir belkide hiç kullanmamışımdır...
Kızın başının ağırlığını ve sıcaklığını dizimde hissettiğimde elimdeki iğneyi boynuna geçirmek için hamle yapacak gibi olmama karşın elimle boynu arasında bir karışlık mesafe kalana kadar gidebilmiştim. Ne oluyordu bana? Öldürme yeteneğimi kaybetmiş olamazdım. " Hayır kaybetmedin. Sadece... Ağzımdan çıkacak kelimelere inanamasamda... Ondan hoşlanıyorsun." Victor' un sesiydi bu. Başımı onun olduğu yere çevirdiğimde kollarını kenetlemiş bana bakıyordu. Yüzünde ne yaptığının farkında mısın, sorusunu rahatça okuyabiliyordum ama omzumu silkip onu boşvermeye çalışmıştım. Tekrar baktığımda orda değildi. Onu boşvermeme çok sinirlenir ve hemen yanımdan giderdi. Gitmesi sayesinde yüzümde oluşan gülümsemeyle kızın başına bakmıştım. Elimdeki şırıngayı atabildiğim kadar uzağa attıktan sonra kızın başını ellerimle tutup kaldırmıştım. " Bunu yapma Vic. Katillik serüvenin biter!" Yine Victor' un sesiydi. Hiddetle ayağa kalkıp ona doğru bir yumruk sallamıştım. Salladığım yumruk boşa gittiğinde sinirlenme kat sayım artsada kızın yüzünü gördüğümde yeniden sakinleşmiştim. Ardından tekrar banklara oturup kızın dudaklarına yapışmıştım. Sadece bana ayak uydurmaya çalışıyordu. Karşı koymuyordu. Uzun soluklu öpüşmenin ardından yüzünü okşamaya başlamıştım. Gözündeki ifadeyi görmek ve sıcaklığını hissetmek inanılmazdı...
Kızın başının ağırlığını ve sıcaklığını dizimde hissettiğimde elimdeki iğneyi boynuna geçirmek için hamle yapacak gibi olmama karşın elimle boynu arasında bir karışlık mesafe kalana kadar gidebilmiştim. Ne oluyordu bana? Öldürme yeteneğimi kaybetmiş olamazdım. " Hayır kaybetmedin. Sadece... Ağzımdan çıkacak kelimelere inanamasamda... Ondan hoşlanıyorsun." Victor' un sesiydi bu. Başımı onun olduğu yere çevirdiğimde kollarını kenetlemiş bana bakıyordu. Yüzünde ne yaptığının farkında mısın, sorusunu rahatça okuyabiliyordum ama omzumu silkip onu boşvermeye çalışmıştım. Tekrar baktığımda orda değildi. Onu boşvermeme çok sinirlenir ve hemen yanımdan giderdi. Gitmesi sayesinde yüzümde oluşan gülümsemeyle kızın başına bakmıştım. Elimdeki şırıngayı atabildiğim kadar uzağa attıktan sonra kızın başını ellerimle tutup kaldırmıştım. " Bunu yapma Vic. Katillik serüvenin biter!" Yine Victor' un sesiydi. Hiddetle ayağa kalkıp ona doğru bir yumruk sallamıştım. Salladığım yumruk boşa gittiğinde sinirlenme kat sayım artsada kızın yüzünü gördüğümde yeniden sakinleşmiştim. Ardından tekrar banklara oturup kızın dudaklarına yapışmıştım. Sadece bana ayak uydurmaya çalışıyordu. Karşı koymuyordu. Uzun soluklu öpüşmenin ardından yüzünü okşamaya başlamıştım. Gözündeki ifadeyi görmek ve sıcaklığını hissetmek inanılmazdı...
Dawnielle Loteaux- Gryffindor 6. Sınıf Öğrencisi
Mesaj Sayısı : 108
Yaş : 28
Taraf : İşine hangisi gelirse.
Rp Partneri : Kimse.
Kan Saflığı : Safkan.
Lakap : Edağ.
Ruh Hali :
Tanınmışlık : 7
"Her şey anlamsız, hayat boş, gerçekler nerede?... Gölgeleri seyretmekten usandım artık..."
Bunu yaptığıma inanamıyordum, nasıl olurda kendi katilimden hoşlanırdım. Ondan korkuyordum. Sanki önceden onu tanıyor dum? Gene de içimde anlam veremediğim bir his, bir duygu vardı. Özenle seçilmiş karakterlerden oluşan bir hikayeydi sanki tüm yaşantım. Korktuğum halde, onun dizine başımı koymuş, gözlerimi kapatmıştım. Adeta kendimi ona emanet etmiş gibiydim. Bir ses duydum başımı tam o yöne çevirip, kalkacaktım ki... O an ne olduysa olmuştu. Katilim, -adı her neyse- elleriyle başımı kaldırmıştı. Ona özlem dolu gözlerle bakıyordum. Bunu yaptığım içinde içimden kendime lanetler okuyordum ayrıca. Yüreğimde, karanlık tüneller açılmış, her biri ayrı yöne giden karma karışık yollara çıkıyordu sanki. Öyle bir histi ki şu an hissettiklerim. Başkaları için heyecana, mutluluğa, yaşama sevincine çıkan bu tüneller onun için ruhunu tutsak almış, karanlık zindanlara çıkıyordu. İçimde, anlam veremediğim düş kırılmaları yaşıyordum. Lanet olsun! Nasılda, kendi katilime aşık olurdum. Tanrım, bakışlarımı başka bir tarafa çevirdim. Dudaklarımın onun dudaklarıyla birleştiğini hissettim. Bunun bir his, duygu, duygu patlaması, rüya olmasını çok istemiştim ama gerçekler acıtmak için on numaraydılar.
Geri çekildim, evet tam olarak aramıza bir kişi oturabilecek kadar yer bıraktım. Korkuyor ola bilirdim, yahut heyecanlanma? Belkide sevinç? Hangi ruh hali benim ruh halimle eşleşiyor ola bilirdi hiç bir fikrim yoktu. Bulunduğum duruma göre de, pek bir anlamı yok tu zaten. İnecek var durdurun şu dünyayı demek istiyordum içimden. Ne yapacağımı ne hissedeceğimi hatta... Lanet olsun! Soğukkanlı, zeki ve düzgün kıza ne olmuştu. Hayır korkmuyordum, ve ölene dek korkmayacaktım. Tutku mu istiyordu, şu lanet hayata inat bunu yapacaktım. Hava yavaş yavaş soğumaya başlamıştı, sıcakların azalmasıyla birlikte insanların sokağa çıkma duyguları artmış sayılmazdı. Kendimi düzelttim, oturuşum düzelmiş, bakışlarım bakanlıkta ki " Ne sin ki sen? Ben istediğimi, yapa bilecek güçteyim. " bakışlarına bürünmüş, soğukkanlılığım geri gelmiş, mantığım duygularımın önüne geçmişti. Ne varki o; beni zayıf, salak belki de hiç bir ortam da konuşamayacak kadar ezik ve yapmacık bulsa da ben onun içindeki zayıflığı hissede biliyor dum?